Stel je voor: je hebt een gesprek met je leidinggevende en je krijgt vooraf een mail. Hierin staat een lijst met punten die hij aan bod wil laten komen, om alvast over na te denken!
- Wat doe je hiermee?
- Welke betekenis geef je hieraan?
- Waartoe voel je je uitgenodigd of uitgedaagd?
Al naar gelang je antwoorden op bovengenoemde vragen zijn er verschillende mogelijkheden waarop mensen hiermee om kunnen gaan.
Waarom wij dit onderwerp ter sprake brengen in deze blog?
Het komt nogal eens voor dat medewerkers het gevoel hebben dat ze meteen met het lijstje van de leidinggevende aan de slag moeten gaan vanuit een verdedigende houding. Bijvoorbeeld er staat bij een punt: “samenwerking met afdeling ICT”. De medewerker schrijft in een mail terug of begint in het gesprek bij desbetreffende punt: “dat het met de afdeling ICT niet zo goed loopt komt doordat…”.
Voordat je het weet ontstaat er een discussie terwijl je leidinggevende wellicht iets heel anders voor ogen had met dit punt (misschien wel een heel andere koers die over jouw beleving gaat en niet alleen om functionaliteiten of zelfs niet over problemen…je weet het niet….).
Wat is het toch dat veel mensen vooral geneigd zijn om zich te verdedigen ten opzichte van leidinggevenden (net als overigens ook in sollicitatiegesprekken). Het moeten bewijzen is er de laatste jaren bij veel mensen ingeslopen, net als het elkaar willen overtuigen en het invullen van elkaars gedachten. Hiermee spreek je hardop of voor jezelf een oordeel uit, voordat je überhaupt weet waarop je dan iemand zou willen/ moeten beoordelen, en met welk doel of betekenis?
Jouw eigen koers?
Eigenlijk zou je door het lijstje vooral jezelf uitgenodigd kunnen voelen om jouw eigen koers en waarden in het contact met je leidinggevende of anderen ten aanzien van deze punten naast die van je gesprekspartner te leggen. Toch voelt een groot deel van de mensen zich juist uitgedaagd om zich te moeten verdedigen en hierbij soms ook om de lieve vrede de eigen koers bij. En dan kan het zomaar gebeuren dat je door de jaren heen erachter komt dat als je dit vanuit deze aanpak doet, je iedere keer een heel klein stukje meer van je eigen waarden afwijkt. Op dat moment zelf lijkt dat niet zo erg en misschien wel logisch, maar na een heel aantal jaren blijkt dat je toch een beduidend stuk verwijderd bent van je oorspronkelijke koers, en dan komen de bekende loopbaanvragen.
Je wilt er wel wat mee, maar dan komen allerlei functionele bezwaren of randvoorwaarden naar boven (zekerheid, inkomen, hypotheek, extra studie, geen tijd, etc.)
Voor je het weet zit je helemaal vast op een pad waar jij als mens niet helemaal meer achter staat…
Dit uit zich dan niet zelden in geïrriteerdheid naar mensen in je omgeving, extreem gedrag ter compensatie…
En dan kom je, voor dat je er erg in hebt, nog verder van je oorspronkelijke koers; nog meer levensvragen: wat zijn mijn waarden nu eigenlijk? Heb ik wel een eigen koers in mijn leven? Of je geeft niet toe aan die onrust/ontevredenheid in jezelf. Je roept jezelf tot de orde, blijft op hetzelfde pad met de overtuiging dat het leven toch nooit ideaal kan zijn.
Op welke manier ga jij je ontdekkingstocht van je leven in?
- Door je overtuigingen en je wensen te laten overheersen?
- Door de wensen en ideeën van anderen over jouw leven te laten overheersen?
- Door functionele zaken te laten overheersen (hypotheek, leaseauto, status,….)?
Of is het echt een ontdekkingstocht waarbij je op ieder kruispunt door middel van vragen aan jezelf je keuzes aan de hand van wat jij belangrijk vindt onderzoekt?
Wellicht dat deze methodiek je kan helpen:
Als je weet waartussen je wilt kiezen (dus passende mogelijkheden hebt), stel je per keuzemogelijkheid de volgende vragen aan jezelf, die je alleen met ‘ja’ of ‘nee’ mag beantwoorden:
Als ik dat doe past dat dan bij mijn levenskoers?
Als ik dat doe beleef ik dan plezier/betrokkenheid, etc. (al naar gelang je kernwaarden)?
Als de eerste twee vragen met ja zijn beantwoord :
Als ik dat doe kom ik dan optimaal tot mijn recht?
Wanneer je juist voelt dat er iets niet klopt maar je weet niet welke keuzes je hebt, is het belangrijk om eerst nog wat andere vragen aan jezelf te stellen:
- Wat is ook alweer waar ik voor ga?
- Wat wil ik ook alweer graag beleven vanuit mijn kernwaarden?
- Hoe kom ik dan optimaal tot mijn recht?
- En als ik dat dan weet, welke mogelijkheden zijn er dan momenteel in mijn leven?
Heb je je mogelijkheden dan ontdekt, dan kun je ter controle of definitieve keuze de bovenstaande gesloten ja/nee vragen ook weer aan jezelf vragen.
Wij zijn ervan overtuigd dat als je deze ontdekkingstocht hebt gedaan en je weer op koers bent of je focus weet, je op een heel andere manier op het lijstje van je leidinggevende zult reageren!
Wat denk jij?
Vind je het moeilijk om keuzes te maken en wil je hier graag een persoonlijke basis voor creëren, overweeg dan eens jezelf een paar verdiepende coachingsessies cadeau te doen. Bel of mail ons gerust voor meer informatie.